cudza własność

См. также в других словарях:

• własność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. własnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzecz posiadana przez kogoś, należąca tylko do danej osoby; mienie, majątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzec swojej własności.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• własność — ż V, DCMs. własnośćści, blm 1. «to, co ktoś posiada, czego jest właścicielem, co do kogoś należy; rzecz własna, mienie, majątek» Własność osobista, prywatna, społeczna. Wspólna własność. Własność dziedziczna, publiczna, spółdzielcza. Drobna… …   Słownik języka polskiego

• sięgnąć — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… …   Słownik frazeologiczny

• sięgać — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… …   Słownik frazeologiczny

• użytkować — ndk IV, użytkowaćkuję, użytkowaćkujesz, użytkowaćkuj, użytkowaćował, użytkowaćowany «używać czegoś, korzystać z czegoś, zwłaszcza korzystać w sposób racjonalny, przynoszący jak największy pożytek, eksploatować; w znaczeniu prawnym: używać cudzej… …   Słownik języka polskiego

• bezprawnie — przysłów. od bezprawny Zatrzymać bezprawnie cudzą własność …   Słownik języka polskiego

• cudzy — 1. «należący do kogoś innego, będący własnością kogoś innego, nie swój» Cudza własność. Cudze pieniądze. Cudze kłopoty, sprawy. Żyć z cudzej pracy. ◊ Bawić się cudzym kosztem «czynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów; wyśmiewać się z kogoś» □ Nie… …   Słownik języka polskiego

• kraść — ndk Vc, kradnę, kradniesz, kradnij, kradł, kradziony «zabierać po kryjomu, przywłaszczać bezprawnie cudzą własność» Kradł matce pieniądze. Kraść cegłę na budowie. □ Kradzione nie tuczy.przen. Gęste firanki kradły światło …   Słownik języka polskiego

• nietykalny — nietykalnyni «taki, którego nie można naruszyć, poruszyć, uszkodzić, przywłaszczyć, obrazić; mający zagwarantowane konstytucyjnie prawo do zachowania całości cielesnej, do ochrony własności osobistej itp.» Nietykalne granice państwa. Cudza… …   Słownik języka polskiego

• ograbić — dk VIa, ograbićbię, ograbićbisz, ograb, ograbićbił, ograbićbiony ograbiać ndk I, ograbićam, ograbićasz, ograbićają, ograbićaj, ograbićał, ograbićany 1. «gwałtem, przemocą, bezprawnie zabrać cudzą własność, ukraść komuś lub skądś wiele rzeczy;… …   Słownik języka polskiego

• rozgrabić — dk VIa, rozgrabićbię, rozgrabićbisz, rozgrabićgrab, rozgrabićbił, rozgrabićbiony rozgrabiać ndk I, rozgrabićam, rozgrabićasz, rozgrabićają, rozgrabićaj, rozgrabićał, rozgrabićany 1. «dokonać grabieży, gwałtem, przemocą, bezprawnie zabrać cudzą… …   Słownik języka polskiego